Hypphwl

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Шорац.

Андрэй Шорац
Старшыня Мінскага гарадскога выканаўчага камітэта
6 лістапада 2014 — 24 лістапада 2018
Прэм’ер-міністр:	Міхаіл Мясніковіч
Прэзідэнт:	Аляксандр Лукашэнка
Папярэднік:	Мікалай Аляксандравіч Ладуцька
Пераемнік:	Анатоль Аляксандравіч Сівак
Міністр жыллёва-камунальнай гаспадаркі Беларусі
30 чэрвеня 2011 — 6 лістапада 2014
Прэм’ер-міністр:	Міхаіл Мясніковіч
Прэзідэнт:	Аляксандр Лукашэнка
Папярэднік:	Уладзімір Белахвостаў
Пераемнік:	Аляксандр Церахаў
Адукацыя:	Віцебскі дзяржаўны тэхналагічны ўніверсітэт (1995) Акадэмія кіравання пры Прэзідэнце Рэспублікі Беларусь (1999)
Дзейнасць:	палітык
Нараджэнне:	12 красавіка 1973(1973-04-12) (46 гадоў) Віцебск, Віцебская вобласць, БССР, СССР
Дзеці:	Іван, Дар’я

Андрэ́й Ві́ктаравіч Шо́рац (12 красавіка 1973, Віцебск) — беларускі дзяржаўны дзеяч, Старшыня Мінскага гарадскога выканаўчага камітэта (2014—2018).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў 1973 г. у Віцебску. У 1995 годзе скончыў Віцебскі дзяржаўны тэхналагічны ўніверсітэт, у 1999 — Акадэмію кіравання пры Прэзідэнце. У 1995—1997 гг. працаваў інжынерам-тэхнолагам, намеснікам начальніка цэха ААТ «Віцебскі прыборабудаўнічы завод». У 1997—1998 гг. — першы сакратар Кастрычніцкага раённага камітэта БПСМ Віцебска. У 1999—2002 гг. — вядучы інжынер, начальнік упраўлення кааператыўнай прамысловасці, начальнік упраўлення якасці Віцебскага аблспажыўсаюза.

У 2002—2005 гг. — начальнік аддзела энергетыкі і транспарту ўпраўлення прамысловасці, энергетыкі і транспарту, начальнік аддзела энергетыкі, транспарта і сувязі Віцебскага аблвыканкама.

У 2005—2010 гг. — начальнік упраўлення жыллёва-камунальнай гаспадаркі Віцебскага аблвыканкама. З 8 чэрвеня 2010 года быў намеснікам міністра жыллёва-камунальнай гаспадаркі Рэспублікі Беларусь^[1]. 30 чэрвеня 2011 года быў адстаўлены^[2] і павышаны да пасады міністра^[3].

6 лістапада 2014 года прызначаны старшынёй Мінскага гарадскога выканаўчага камітэта. Быў публічным чыноўнікам, адкрытым для журналістаў і людзей. Часта з’яўляўся на публіцы з жонкай і дзецьмі^[4].

Вызвалены ад пасады 24 лістапада 2018 года ў сувязі з пераходам на іншую работу^[5].

Дзейнасць на пасадзе старшыні Мінгарвыканкама[правіць | правіць зыходнік]

Андрэй Шорац выступаў супраць расшырэння горада Мінска, на карысць забудовы пустуючых, малаэфектыўна выкарыстанных і прамысловых тэрыторый унутры МКАД (у т.л. сядзібнай забудовы, т.зв. «прыватных сектараў»), частка якіх будзе знесена з 2020 па 2030-я гады^[6]. У Мінску, паводле слоў Андрэя Шорца, нямала аб’ектаў-даўгабудаў.

У 2012 годзе каля ўваходу на станцыю метро «Няміга» планавалі аднавіць драўлянае Мінскае замчышча, якое, мяркуючы па легендах, размяшчалася на гэтым месцы ў XI стагоддзі. Аднак такі аб’ект у выніку вырашылі не будаваць, таму што гісторыкі, мастакі і скульптары канчатковага рашэння па гэтым пытанні не прынялі.

У 2017 годзе Андрэй Шорац заклікаў жыхароў двароў на Прывакзальнай плошчы сталіцы быць «гаспадарамі на сваёй тэрыторыі»^[7], пасля чаго Міністэрства культуры Беларусі накіравала ў Мінскі гарвыканкам ліст з просьбай спыніць практыку грамадскага абмеркавання горадабудаўнічых праектаў, не ўзгодненых з міністэрствам, тым самым асудзіўшы забудову тэрыторыі каля «варот Мінска» і чыгуначнага вакзала^[8].

Таксама ў сваёй дзейнасці Андрэй Шорац пачаў барацьбу з нелегальным гандлем у Мінску^[9], абяцаў вырашыць пытанне з забяспечанасцю месцамі ў дзіцячых садах Мінска^[10], а таксама ўзяць выкананне санітарных нормаў пад асаблівы кантроль^[11].

Галоўнай задачай Шорца на пасадзе было рэфармаванне сістэмы ЖКГ у сталіцы, каб у далейшым перанесці гэты досвед на ўсю краіну. За чатыры гады ў мінскай сістэме ЖКГ падзялілі функцыі заказчыка і падрадчыка. Раённыя ЖРЭА былі перайменаваныя ў КУП «Жыллёвая камунальная гаспадарка» і пераведзены на гасразлік. ЖЭСы ператварылі ў жыллёва-эксплуатацыйныя ўчасткі (ЖЭУ). Функцыі работнікаў падзялілі, а тэхабслугоўваннем дамоў заняліся хаус-майстры. Дзякуючы гэтаму толькі за 2016 год было зэканомлена 29 мільёнаў. Акрамя таго, у Мінску з’явілася служба і сайт 115.бел, праз які гараджане могуць паведамляць пра тую ці іншую праблему і сачыць за яе вырашэннем^[4].

Па яго ініцыятыве каля ратушы пачалі праводзіць дні нацыянальных культур, а Верхні горад, дзе была абмежаваная паркоўка, нарэшце напоўніўся жыццём^[4].

Дзякуючы яму ў сталіцы пачалі будаваць тыпавыя басейны і стварылі вялікі парк экстрэмальных відаў спорту, стала з’яўляцца і больш муралаў, пачалося ўпарадкаванне вонкавай рэкламы, мясцовая ўлада выйшла ў сацыяльныя сеткі, а ў яе вертыкалі стала шмат маладых і актыўных чыноўнікаў^[4].

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

• Андрэй Шорац назначаны старшынёй Мінгарвыканкама

г р п Старшыні Мінскага гарадскога выканаўчага камітэта БССР Віктар Яркін (1918—1919) • Казімір Цыхоўскі (1919) • Фрыц Кюсэ (1920—1921) • Адольф Гетнер (1922—1923) • Сяргей Карп (1924) • Адам Славінскі (1924) • Сцяпан Яцкевіч (1924—1929) • Нічыпар Аксючыц (1929—1930) • Іосіф Валодзька (1931—1933) • Антон Каранеўскі (1933—1934) • Емяльян Жуковіч (1934—1937) • Канстанцін Бударын (1940—1941), (1944—1945) • Іван Паромчык (1945—1946) • Канстанцін Длугашэўскі (1946—1954) • Васіль Шарапаў (1954—1968) • Міхаіл Кавалёў (1968—1977) • Генадзь Барташэвіч (1977) • Станіслаў Лукашэвіч (1977—1980) • Георгій Таразевіч (1980—1983) • Валерый Пячэннікаў (1983—1985) • Уладзімір Міхасёў (1985—1990) • Міхаіл Марыніч (1990—1991) Рэспубліка Беларусь Аляксандр Герасіменка (1991—1995) • Уладзімір Ярмошын (1995—2000) • Міхаіл Паўлаў (2000—2009) • Мікалай Ладуцька (2010—2014) • Андрэй Шорац (2014—2018) • Анатоль Сівак (з 2018)